ekriśtan (język ęmucki)[]
- wymowa
- 'ʔekɾiɕtæn
- znaczenia
- rzeczownik, deklinacja III a
- chrześcijanin
- odmiana
| Przypadek | L. poj. | L. mn. |
|---|---|---|
| Mianownik | ekriśtan | nǫ'ekriśtan |
| Orzecznikownik | ekriśtantǫ | nǫ'ekriśtantǫ |
| Dopełniacz | ekriśtan- | nǫ'ekriśtan- |
| Postpozytyw | ekriśtanto | nǫ'ekriśtanto |
| Inesyw | ekriśtanto'uh | nǫ'ekriśtanto'uh |
| Elatyw | ekriśtanto'uhrek | nǫ'ekriśtanto'uhrek |
| Illatyw | ekriśtanto'uhtik | nǫ'ekriśtanto'uhtik |
| Adesyw | ekriśtantovoh | nǫ'ekriśtantovoh |
| Delatyw | ekriśtantovohrek | nǫ'ekriśtantovohrek |
| Allatyw | ekriśtantovohtik | nǫ'ekriśtantovohtik |
| Posesyw | ekriśtantozuś | nǫ'ekriśtantozuś |
| Ablatyw | ekriśtantozuśrek | nǫ'ekriśtantozuśrek |
| Celownik | ekriśtantozuśtik | nǫ'ekriśtantozuśtik |
| Essyw | ekriśtantovek | nǫ'ekriśtantovek |
| Komitatyw | ekriśtanto'ak | nǫ'ekriśtanto'ak |
| Abessyw | ekriśtantokik | nǫ'ekriśtantokik |
| Instruktyw | ekriśtantonamik | nǫ'ekriśtantonamik |
| Translatyw | ekriśtantonatik | nǫ'ekriśtantonatik |